Door mijn passie voor sport kwam mijn passie voor de zorg tot leven.

 

Toen ik 23 jaar was, ben ik gestart in de zorgsector. Dit is begonnen vanuit mijn passie voor basketbal. Ik was trainer van een lokale basketbalclub. Binnen mijn team was er iemand met zware gedragsproblemen. Dit fascineerde me en wekte mijn nieuwsgierigheid. Ik zag wat voor een effect mijn stabiele, mensgerichte en 1-op-1 begeleiding tijdens de basketbaltraining op hem had en werd hierdoor gestimuleerd om me te verdiepen in sociaal pedagogisch werk. Ik wist en voelde aan alles dat dit was waar ik echt goed in ben en voldoening uit haal. Wat mij betreft zijn deze pijlers in zowel de zorg als in teamsport van belang:

Maar wat heeft zorg met teamsport te maken?

Samenwerken

De zorgverlener en de cliënt zijn onderdeel van de maatschappij, samen hebben jullie een doel, namelijk de cliënt op een bepaald niveau te laten functioneren in de maatschappij. Dit kan lastig zijn, je bent namelijk allemaal anders en denkt anders. Toch heb je elkaar nodig om je doel te halen, samenwerken is dus een belangrijk woord in zowel de teamsport als in de zorg.

Het krijgen van (zelf)vertrouwen

Mensen die actief deelnemen aan een sport hebben meestal een verbeterd zelfbeeld. Je bent deel van een groep, je hoort erbij. Dit is al een boost voor je zelfvertrouwen. Tijdens, na en voor de wedstrijd krijg je daarnaast veel aanmoedigingen en steun. Het vertrouwen in jezelf wordt vergroot. Dit kun je 1 op 1 doorzetten naar zorgbegeleiding.

Communiceren

Duidelijk communiceren is belangrijk in een team maar ook binnen de zorg. Je moet communiceren over tactieken en de spelvorm om zo het beste eruit te halen. Zo werkt het ook met zorgcliënten. Zodra je niet communiceert of dit op de verkeerde manier doet, werkt het averechts. Je leert dat naast praten ook luisteren van belang is. Zowel binnen een teamsport als met cliënten.

Steun

Je bent niet alleen, je bent onderdeel van een team. Je krijgt steun en ondersteuning waar dit nodig is. Dit hoeft dus niet alleen in de sport te zijn maar geldt ook voor cliënten en begeleiders op een zorglocatie.

Met deze pijlers in het achterhoofd, heb ik via Deltion de MBO opleiding tot Sociaal Agogisch Medewerker richting gehandicaptenzorg gedaan, en via stages, uitzendwerk en dienstverbanden enorm veel ervaring opgedaan. De eerste stages in mijn zorgcarrière begonnen gelijk binnen intensieve casussen. Hierdoor kwam ik erachter dat bewoners met (zorg)intensieve vragen mijn passie hebben. De omgang en begeleiden van deze doelgroep gaat me uitermate goed af; mijn natuurlijk overwicht (ik ben geen kleine jongen met mijn ruime 2 meter), kalmte en zelfverzekerde uitstraling hebben een positieve invloed op het welbevinden en gedrag van de cliënten.

Zo was ik onder ander groepsleider bij Trajectum in Appelscha, en werkzaam op verschillende LVG groepen en een SGLVG groep, waar ook mensen zitten met een TBS Status. Bij Stichting ’s Heeren Loo was ik persoonlijk begeleider bij verschillende LVG groepen en SGLVG groep, en als begeleider C+ werkzaam op verschillende groepen met moeilijk interpreteerbaar gedrag en agressie problematiek. Bij stichting Philadelphia Zorg in Hoogeveen en stichting Frion in Steenwijk werkzaam op LVG groep. Bij stichting Frion in Zwolle werkzaam op een jongerengroep met sterk gedragsgestoorde licht verstandelijk gehandicapten. Het klussenteam in Zwolle was een dagbesteding voor sterk gedragsgestoorde licht verstandelijk gehandicapten. Daarnaast heb ik veel ervaring als uitzendkracht opgedaan bij verschillende bureaus en veel verschillende doelgroepen, zoals de jeugdzorg, gehandicaptenzorg, GGZ en justitieel.